วันที่ 23 มกราคม 2566 กรม ทช. โดยศูนย์วิจัยฯ อันดามันตอนล่าง ทำการชันสูตรซากพะยูน ซึ่งได้รับแจ้งจากนายหลงเฝี๊ยะ บางสัก ประธานกลุ่มวิสาหกิจชุมชนหมู่บ้านน้ำราบ ต.บางสัก อ.กันตัง จ.ตรัง เรื่องพบซากพะยูนเกยตื้นบริเวณหน้าหาดหยงหลำ ต.เกาะลิบง อ.กันตัง จ.ตรัง ห่างจากฝั่งประมาณ 300 ม. เมื่อวันที่ 22 มกราคม 2566 ที่ผ่านมา จากการตรวจสอบเบื้องต้นพบว่าเป็นซากพะยูน ( _Dugong dugon_ ) เพศผู้ ความยาววัดแนบ 281 ซม. ช่วงโตเต็มวัย สภาพซากเริ่มเน่า ความสมบูรณ์ของร่างกายสมบูรณ์ปานกลาง (3/5 Body Condition Score) เขี้ยวอยู่ครบสมบูรณ์ทั้ง 2 ข้าง ลักษณะภายนอกพบรอยเขี้ยวบริเวณด้านหลังและบริเวณอกระหว่างครีบซึ่งเกิดจากพฤติกรรมภายในฝูงของพะยูน พบเพรียงขนาดเล็กกระจายอยู่ทั่วลำตัวบ่งบอกว่าสัตว์อยู่นิ่งเป็นเวลานานเนื่องจากมีอาการป่วย พบบาดแผลถูกเงี่ยงปลากระเบนขนาด 1.5 ซม. แทงทะลุชั้นผิวหนังจนถึงกล้ามเนื้อบริเวณด้านใต้ท้องส่วนท้าย ไม่พบบาดแผลฉกรรจ์ภายนอกร่างกาย เมื่อเปิดผ่าดูอวัยวะภายในพบว่าหัวใจไม่มีเลือดคั่ง เนื้อเยื่อปอดสีแดงไม่สม่ำเสมอ ปอดจมน้ำ มีน้ำคั่งภายในช่องอกปริมาณมาก บ่งบอกว่าปอดเกิดภาวะอักเสบ ต่อมน้ำเหลืองขยายขนาดใหญ่ ตับสีไม่สม่ำเสมอ ส่วนของทางเดินอาหารพบอาหารจำพวกหญ้าทะเลในกระเพาะอาหารเพียงเล็กน้อย บ่งบอกว่าสัตว์ไม่ได้กินอาหารเป็นระยะเวลานาน และพบพยาธิตัวกลมภายในกระเพาะอาหารและลำไส้จำนวนมาก ไม่พบสิ่งแปลกปลอมในทางเดินอาหาร สรุปสาเหตุการเสียชีวิตคาดว่าสัตว์ป่วยตามธรรมชาติ เนื่องจากความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจและทางเดินอาหาร และจากการถูกเงี่ยงกระเบนแทง ซึ่งอาจก่อให้เกิดการติดเชื้อและอักเสบภายในร่างกายทำให้สัตว์ป่วยไม่สามารถกินอาหารได้ จนสัตว์อ่อนแอและจมน้ำเสียชีวิตในที่สุด ทั้งนี้เจ้าหน้าที่ได้ทำการเก็บตัวอย่างชิ้นเนื้อและโครงกระดูกเพื่อส่งตรวจวิเคราะห์ทางห้องปฏิบัติการต่อไป